Miesiąc: luty 2012

Mazowiecki Park Krajobrazowy po raz kolejny w tym roku ogłasza konkurs pn.”Dokarmiamy ptaki zimą – szkolny karmnik”.Konkurs przeznaczony jest dla przedszkoli i szkół podstawowych z terenu naszego parku krajobrazowego.Celem konkursu jest propagowanie aktywnych form ochrony ptaków, wyrabianie poczucia odpowiedzialności i inspirowanie dzieci do działań na rzecz ochrony przyrody.

 

Zgłoszenia do konkursu należy wysłać faxem do dnia 12 grudnia 2011r. na numer  (22) 779 26 94 wew.108.

 

 

Serdecznie zapraszamy!

Pliki do pobrania:

1. Regulamin konkursu.

2. Karta zgłoszeniowa.

3. Deklaracja

Organizatorzy konkursu Mazowiecki Zespół Parków Krajobrazowych – Kozienicki Park Krajobrazowy, Kozienicki Dom Kultury im. Bogusława Klimczuka w Kozienicach, Nadleśnictwo Kozienice, Nadleśnictwo Radom, Nadleśnictwo Zwoleń serdecznie zapraszają dzieci z przedszkoli oraz uczniów szkół podstawowych i gimnazjalnych znajdujących się w terytorialnych granicach Kozienickiego Parku Krajobrazowego i jego otuliny do udziału w XIX edycji konkursu „Szkolny karmnik – Zima 2011/2012”.

Konkurs trwa od 19 grudnia 2011 r. do 09 marca 2012 r. i jego celem jest propagowanie aktywnej formy ochrony ptaków, wyrabianie poczucia odpowiedzialności za otaczające środowisko, inspirowanie przedszkolnych i szkolnych grup do działań na rzecz ochrony przyrody.

 

Konkurs odbywa się w trzech grupach wiekowych: dzieci z przedszkoli (wiek 3 – 5 lat), uczniowie szkół podstawowych (wiek 6 – 12 lat), uczniowie szkół gimnazjalnych (wiek 13 – 15 lat).Każde przedszkole/szkoła może wytypować tylko jeden zespół 10-osobowy. Deklarację uczestnictwa w konkursie proszę wysyłać do dnia 16 grudnia 2011 r. na adres:

Mazowiecki Zespół Parków Krajobrazowych 

Kozienicki Park Krajobrazowy,                                  

ul. Radomska 7; 26 – 670 Pionki 

lub na numer fax. 48 612 34 41.

 

Pełne informacje dotyczące konkursu znajdują się w regulaminie (regulamin do pobrania poniżej).

 

Regulamin 

Deklaracja 

Serdecznie zapraszamy uczniów szkół podstawowych do udziału w konkursie „Dokarmiamy ptaki zimą – szkolny karmnik”. Konkurs odbywa się w dwóch kategoriach wiekowych: dla klas I – III i klas IV – VI. Do konkursu przystępują zespoły sześcioosobowe, a każda szkoła może wytypować tylko jeden zespół. Konkurs trwa od 16 grudnia 2011 r. do 19 marca 2012 r. Zgłoszenia do konkursu należy przesyłać faksem na numer 22 754 51 00 do dnia 16 grudnia 2011 r. Pełne informacje dotyczące konkursu znajdują się w regulaminie (regulamin do pobrania poniżej).

 

Celem konkursu przyrodniczego  jest propagowanie aktywnych form ochrony ptaków, wyrabianie poczucia odpowiedzialności u dzieci i młodzieży za otaczające ich środowisko i inspirowanie szkolnych grup do działań na rzecz ochrony przyrody oraz możliwość wypowiedzi artystycznej.

 

Serdecznie zapraszamy do udziału w konkursie i życzymy powodzenia.

Dokumenty do pobrania (.pdf):

 

1. Regulamin konkursu

 

2. Deklaracja przystąpienia do konkursu (dla szkoły)

 

3. Karta zgłoszeniowa ucznia

 

4. Karta obserwacji ptaków (załącznik nr 1)

            Mazowiecki Park Krajobrazowy im. Czesława Łaszka

 

            zaprasza dzieci i młodzież do udziału w konkursie

 

„25 lat Mazowieckiego Parku Krajobrazowego
im. Czesława Łaszka”

 

 

 

Pliki do pobrania:

 

Regulamin konkursu

Karta zgłoszeniowa ucznia do konkursu

Karta zgłoszenia szkoły

Zagadnienia obowiązujące dla uczniów szkół podstawowych

Zagadnienia obowiązujące dla uczniów szkół gimnazjalnych

Protokół z przeprowadzenia I etapu konkursu

Ptakoliczenie czyli… 

             Ptaki to bardzo ciekawe zwierzęta – są niezwykle różnorodne. Zadziwiają swoimi przystosowaniami do miejsca, w którym żyją. Dzielnie stawiają też czoła różnym porom roku.

            Okazją do obserwacji ich przystosowań do chłodów jest Zimowe Ptakoliczenie, czyli wycieczki z przewodnikami w poszukiwaniu ptaków, które zimują w parkach i ogrodach. Odbywają się one co roku pod koniec stycznia.

            Nadbużański Park Krajobrazowy po raz drugi włączył się w tę akcję koordynowaną przez Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków.

 

 

1. Gile niczym rumiane jabłuszka odpoczywają na gałęziach w pobliżu gimnazjum w Łochowie.

 

            Zaprosiliśmy miłośników ptaków na dwa przyrodnicze spacery – w Łochowie i w Pułtusku. Były to otwarte wycieczki – każdy mógł dołączyć i z satysfakcją odnotowujemy, że chętni dopisali.

 

 

2. Początek wycieczki na historycznym rynku w Pułtusku.

 

            Obserwatorów nie zraził szczypiący mróz. Niczym ptaki stroszące zimą pióra, by utrzymując między nimi powietrze izolować się od chłodu, tak i my, opatuleni ciepłymi kurtkami, chowaliśmy nosy za szalikami. Stopniowo jednak rozgrzewaliśmy się, raźnie spacerując i emocjonując się kolejnymi spotkaniami ze skrzydlatą bracią.

 

3. W Łochowie zebraliśmy się koło siedziby Zespołu ds. Nadbużańskiego PK.

 

            Warto zaznaczyć, że nie liczyliśmy każdego napotkanego ptaka, ale – aby uniknąć kilkakrotnego uwzględniania tego samego skrzydlatego gościa – notowaliśmy maksymalną liczbę osobników widzianych w jednej chwili.

 

 

Wśród ogródków w Łochowie

 

            W Łochowie wędrowaliśmy wśród domów z ogródkami – tu zachętę dla ptaków mogą stanowić pozostałe na drzewach owoce oraz zaciszne schronienia wśród gałęzi o zimozielonych igłach.  

 

 

4. Dzwoniec – ptak o zielonkawym upierzeniu, chętnie częstuje się słonecznikiem.

 

            Pierwszym i bardzo dogodnym punktem obserwacji był karmnik przy oknie siedziby NPK. Polecamy wszystkim taką formę podglądania ptaków – można ją realizować nawet z fotela i z gorącą herbatą w ręku! Należy jednak pamiętać, że jest to także zadanie odpowiedzialne – jeśli rozpoczynamy dokarmianie należy kontynuować je do ustąpienia mrozów i śniegu. Ptaki przyzwyczajają się do miejsc, gdzie jest pożywienie i po krytycznych, mroźnych nocach właśnie tam lecą w pierwszej kolejności – jeśli nie znajdą pokarmu, może mieć to bardzo smutny efekt.

 

 

5. Podglądamy karmnik.

 

 

6. Terenowe konsultacje z literaturą.

 

            Dzięki karmnikowi i porozwieszanym w pobliżu kulom tłuszczowym sikory (10 bogatek, 2 modre) i dzwońce (20) jako pierwsze zawitały na naszych formularzach. Zimą ptaki często przebywają w stadkach – niejednokrotnie wielogatunkowych. Razem szukają pokarmu i wzajemnie ostrzegają się przed drapieżnikami. Policzyliśmy na przykład odpoczywające stadko dzwońców z poniższego zdjęcia:

 

 

7. Stadko dzwońców – zapraszamy do liczenia:)

           

            Brak zielonej zasłony na drzewach liściastych również pomagał nam w obserwacjach. Kolejnym napotkanym wśród gałęzi stadkiem były gile (10). Obserwowaliśmy pracowicie poszukujące pokarmu dzięcioły: dużego i dzięciołka. Ponad dachami przelatywały eleganckie czarno-białe sroki (2) i czarne z szarymi kołnierzykami kawki (10). Na ogrodowych krzewach przysiadały trznadle (3), wśród świerkowych gałęzi krył się maleńki mysikrólik (najmniejszy polski ptak). Wysoko pod niebem majestatycznie przemieszał się myszołów. Już po spacerze otrzymaliśmy od jednej z uczestniczek sygnał o obserwacji biegnącego bażanta.

  

W parku i nad rzeką – obserwacje w Pułtusku

 

            Drugi dzień Ptakoliczenia spędziliśmy wśród największych atrakcji Pułtuska – spotkaliśmy  sie na najdłuższym rynku w Europie, by poszukiwać ptaków skrytych w zakątkach zamkowego parku i obserwować te, które odpoczywają i żerują nad Narwią.

 

 

8. Upewniamy się co do obserwowanych gatunków wokół Zamku w Pułtusku.

 

            Tutaj powitały nas rumiane gile (5) – goście z północy, dla których to właśnie Polska jest ciepłym krajem! Część ptaków spędza u nas cały rok, ale przebywają one wtedy skryte w lasach.

 

 

9. Wśród parkowych drzew panuje ptasie poruszenie – obserwatorzy muszą zachowywać czujność.

 

            Wśród koron parkowych drzew uwijały się także sikory: ubogie (3), bogatki (2) i modraszki (1). Na pewno było ich obecnych więcej, jednak były tak zaaferowane szukaniem pokarmu, przefruwały z drzewa na drzewo, że „na raz” zanotowaliśmy właśnie takie liczebności.

 

10. W Pułtusku zimuje mnóstwo ptaków wodnych – najliczniejsze są kaczki krzyżówki.

 

            W Pułtusku – mieście nad Narwią, najliczniej obserwowaliśmy ptaki wodne. Królową wyników – podobnie jak w podsumowaniu ogólnopolskim Ptakoliczenia – była kaczka krzyżówka. Oszacowaliśmy że na niezamarzniętych brzegach Narwi w pobliżu zamku odpoczywało ok. 500 krzyżówek. Na rzece obserwowaliśmy także 14 łabędzi i kormorana.

            Zbiorniki wodne są popularnym miejscem dokarmiania ptaków. Warto jednak zwrócić uwagę, że poza zimą ptaki doskonale radzą sobie bez naszej pomocy. Dokarmianie w inne pory roku może im wręcz zaszkodzić. Szczególnie dotyczy to łabędzi – które są ptakami wędrownymi i powinny spędzać zimę w cieplejszych krajach. Zachęcone dokarmianiem zostają jednak w Polsce. Często mróz odstrasza dokarmiających i ptaki zostają same – głodne, dodatkowo narażone na przymarznięcie. Wyjątkowym przystosowaniem łabędzi jest umiejętność pozostawania dorosłych osobników bez pokarmu przez 4 tygodnie. Siedzą wtedy nieruchomo, by oszczędzać energię zgromadzoną w postaci grubej warstwy tłuszczu. Chleb nie wystarcza by uzupełniać ich siły, a dodatkowo może powodować choroby układu pokarmowego. Jeśli chcemy pomóc łabędziom – podawajmy im pokrojone warzywa i zboża. Pieczywo mogą zjadać kaczki – przygotujmy je jednak – niech będzie niezepsute i pokrojone w kostkę – łatwiejsze do zjadania i nie prowokujące do zużywających energię walk o duże kawałki.

 

 

11. W parku również kuszą naturalne ptasie stołówki – przed nami obsypane czerwonymi owocami krzewy kaliny koralowej.

 

            Z ptaków związanych z wodą przelatywały nad nami jeszcze mewy śmieszki (2).W czasie wędrówki obserwowaliśmy także pokrzykujące sójkę i srokę. Jako przedstawiciel ptasich śpiewaków pokazał się nam kos – ptaki z tego gatunku zazwyczaj odlatują na zimę, jednak osobniki przebywające w miastach coraz częściej zmieniają ten zwyczaj.

            Wracając z wycieczki, wśród kamienic – na dachach i gzymsach, policzyliśmy ok. 50 kawek i 10 gołębi  miejskich.

            Wypatrzyliśmy także zielonkawe dzwońce (2), trznadla o żółtawym brzuszku oraz podobne jak rodzeństwo wróble (7) i mazurki (2).

           

 

Mazurek „maskotką” Ptakoliczenia

 

            Ptakiem Zimowego Ptakoliczenia 2012 został mazurek – na spacerach obserwowaliśmy różnice między nim a wróblem – jest to przede wszystkim charakterystyczna plamka na policzku mazurka.

 

12. Ptak Zimowego Ptakoliczenia – mazurek – z widoczną charakterystyczną plamką na policzku.

 

            Mazurek preferuje tereny rolnicze, czasem przebywa w bardziej zadrzewionych częściach miast. Zimą chętnie korzysta z… budek lęgowych. Zakłada tam ciepłe gniazdo noclegowe – gdzie może schronić się przed mrozami. Na wiosnę zaś często wprowadza się jako lokator do bociana – zagospodarowując sobie fragment wnętrza jego wielkiego gniazda.

            Oprócz przygotowywania budek i karmników mazurka można zachęcić do odwiedzin pozostawiając w ogrodzie niewielki zakątek, gdzie nie będą usuwane chwasty – ich nasiona stanowią przysmak mazurków. Warto również sadzić krzewy, gdzie mazurek i inne drobne ptaki będą mogły schronić sie przed drapieżnikami.

 

Zapraszamy na kolejne wycieczki!

 

            Nawet zimowa pora może być doskonałym momentem na poznawanie świata przyrody – wyszukiwanie jej atrakcyjnych elementów na dłuższych wycieczkach, ale także tuż koło naszych domów. Mamy nadzieję, że w przyszłości będziemy mieli liczne okazje, by wspólnie poznawać wiele innych ptasich – i nie tylko – ciekawostek.

  

[nw]

 

W dniach 6 i 7 lutego b.r. pracownicy Chojnowskiego Parku Krajobrazowego przeprowadzili prelekcje dla osadzonych z Aresztu Śledczego Warszawa – Służewiec oraz Aresztu Śledczego Warszawa – Służewiec Oddział Zewnętrzny w Grodzisku Mazowieckim. Zajęcia odbyły się mocy porozumienia podpisanego 18 sierpnia 2011 roku przez Panią Janinę Ewę Orzełowską –  Członka Zarządu Województwa Mazowieckiego, Pana Sylwestera Chołasta –  Dyrektora Mazowieckiego Zespołu Parków Krajobrazowych oraz Panią Podpułkownik Grażynę Bartosińską –  Zastępcę Dyrektora Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej w Warszawie.

W minionym roku osadzeni z warszawskich zakładów karnych uczestniczyli w sprzątaniu Chojnowskiego Parku Krajobrazowego. Tym razem, korzystając z zimowej aury, to my odwiedziliśmy osadzonych. W trakcie prelekcji uzyskali oni wiedzę z zakresu formy ochrony przyrody występujących na terenie Polski, jak również poznali uwarunkowania prawne z tego zakresu. Staraliśmy się wyjaśnić dlaczego ochrona przyrody i ocena oddziaływania na środowisko jest tak istotnym elementem strategii rozwoju kraju. Zrealizowaliśmy również część praktyczną oceny stanu zanieczyszczenia powietrza, przedstawiając rolę porostów jako bioindykatorów środowiska. Dzięki tego typu zajęciom każdy uczestnik posiadł wiedzę umożliwiającą samodzielne i nieskomplikowane określenie stopnia zanieczyszczeń powietrza. Bardzo cieszy nas fakt, że w trakcie prowadzonych przez nas zajęć uczestnicy wykazywali ogromne zainteresowanie, przejawiające się w dużej ilości pytań, a czasem nawet w polemice z nami.
Jednocześnie pragniemy nadmienić, iż program „Czyste lasy na Mazowszu” nadal będzie kontynuowany, w związku z czym już wiosną tego roku rozpoczynamy kolejne akcje sprzątania Chojnowskiego Parku Krajobrazowego i jego otuliny. W związku z powyższym ponawiamy naszą prośbę do Państwa o przesyłanie informacji e-mailowo lub telefonicznie o aktualnych miejscach nielegalnych składowisk odpadów lub obszarach mocno zaśmieconych, które znajdują się na terenie Parku lub jego otuliny. Jesteśmy do Państwa dyspozycji pod adresem e-mail: chojnowskipark@parkiotwock.pl oraz pod numerem telefonu 22 754 51 00.

 

         Mazowiecki Zespół Parków Krajobrazowych

              Mazowiecki Park Krajobrazowy im. Czesława Łaszka

 

            zaprasza dzieci i młodzież do udziału w konkursie

 

„25 lat Mazowieckiego Parku Krajobrazowego
im. Czesława Łaszka”

 

 

Pliki do pobrania:

 

Regulamin konkursu

Karta zgłoszeniowa ucznia do konkursu

Karta zgłoszenia szkoły

Zagadnienia obowiązujące dla uczniów szkół podstawowych

Zagadnienia obowiązujące dla uczniów szkół gimnazjalnych

Protokół z przeprowadzenia I etapu konkursu

W lesie sosnowym w granicach administracyjnych Karczewa w Mazowieckim Parku Krajobrazowym im. Czesława Łaszka, znajduje się cmentarz żydowski w Anielinie zwany otwockim, założony ok. 1900 roku. Służył jako miejsce pochówku miejscowej ludności, a także leczącym się na gruźlicę w otwockich szpitalach i sanatoriach.  Podczas II wojny światowej nekropolia została zdewastowana przez Niemców, jak również przez miejscowych poszukiwaczy żydowskich kosztowności.

 

W 2002 roku powstał Komitet Pamięci Żydów Otwockich i Karczewskich, dzięki któremu uporządkowano i odkrzaczono zapomniane miejsce. Od roku 2004 z gminą żydowską w renowacji anielińskiego cmentarza współpracuje również Społeczność Baptystyczna w Otwocku i wolontariusze z USA, dzięki którym teren cmentarza został ogrodzony dużymi głazami polnymi.

 

Cmentarz chętnie odwiedzają turyści, wycieczki szkolne oraz grupy młodzieży żydowskiej z różnych stron świata, m.in. uczestnicy Marszu Pamięci i Modlitwy, który organizowany jest 19 sierpnia w rocznicę likwidacji otwockiego getta w 1942 roku. W 2012 roku przypada 70 rocznica tego dramatycznego wydarzenia.

Powierzchnia cmentarza zajmuje 1,7 ha i znajduje się na niej około 1200 macew. Macewa po hebrajsku oznacza nagrobek i jest to zazwyczaj pionowo stojąca płyta. Występują inskrypcje w języku hebrajskim, polskim, niemieckim i rosyjskim. Symbolika i motywy płaskorzeźb na żydowskich stelach są bardzo różnorodne i ciekawe. Nie przedstawiono nigdzie postaci i podobizn ludzkich, jakie możemy spotkać na cmentarzach katolickich. Na anielińskim cmentarzu starozakonnym często spotykamy następujące motywy płaskorzeźb:

– GWIAZDA DAWIDA –  jest symbolem przynależności narodowej oraz symbolem narodu żydowskiego.

– ZŁAMANE DRZEWO – symbolizujące przedwczesną śmierć. Takie pomniki ustawiono między innymi na grobach studentki Fejgi Lichtenstein, zmarłej w wieku 22 lat, czy dwudziestojednoletniej Poli Buchwald.

– ŚWIECZNIK – to kolejny dość często występujący symbol, zawsze o nieparzystej liczbie ramion (od trzech do dziewięciu). Często ilość ramion świecznika oznaczała liczbę potomstwa urodzonego przez kobietę. Świece są często złamane na znak przerwanego nagle życia. Przed 1939 rokiem symbol Menory występował tylko na grobach kobiet. Od kiedy w 1948 roku Powstało Państwo Izrael Menora stała się jego Godłem Narodowym  i przestała symbolizować nagrobek kobiety.

– DŁONIE W GEŚCIE BŁOGOSŁAWIEŃSTWA – oznaczają, że zmarły mężczyzna pochodził z rodu arcykapłana Aarona i cieszył się wielkim poważaniem.

 

– DZBANEK Z MISĄ – oznacza to, że pochowany mężczyzna był Lewitą, to znaczy potomkiem rodu Lewiego. Do nich należało m.in. obmywanie kohenom (kapłanom)  rąk przed błogosławieństwem.

– KORONA – korona symbolizuje Torę, zazwyczaj zmarły mężczyzna był powszechnie szanowany, pobożny, prawy, wierny w małżeństwie, był głową rodziny.

– KSIĘGI – na otwockim cmentarzu występują bardzo często całe regały z książkami. Taki znak wskazuje ze zmarły spełniał religijne nakazy studiowania Tory i Talmudu , był uczonym w Piśmie, często nauczycielem lub rabinem.

– SKARBONKA – relief umieszczany na macewach osób znanych ze swej dobroczynności.

– WINOROŚL- oznaczała owocną pracę, bogactwo materialne i duchowe, a w przypadku kobiet płodność i obfitość cnót.

– GOŁĘBIE- oznaczały zgodne pożycie małżeńskie.

Reliefy mogły też przedstawiać atrybuty związane z wykonywanymi zawodami np.:

– GĘSIE PIÓRO LUB KAŁAMARZ- zmarły był kopistą, skrybą (soferem) i przepisywał Torę.

– INSTRUMENTY MUZYCZNE- były symbolem artysty muzyka lub odnosił się do imienia Mirjam.

– WĄŻ ESKULAPA- spotykamy na stelach lekarzy.

W tradycji żydowskiej cmentarz, grób jest traktowany, jako  miejsce rytualnie nieczyste sporadycznie odwiedzane. Z braku wyraźnego zobowiązania do opieki nad grobem wynika często zaniedbany wygląd nekropolii, nie usuwano zniszczonych pomników. Żydzi na groby zmarłych przynoszą kamyki, ale często także zobaczyć można kwitłechy (tzw. kartki z prośbami, modlitwami do Boga).

Po zakończeniu drugiej wojny światowej na cmentarzu dokonywano nielicznych pochówków, o czym świadczą groby z lat 50 – tych. 

Warto odwiedzić ten tajemniczy, nastrojowy zakątek naszego Parku, aby poznać historię i  świadectwo życia narodu. 

Do pobrania:
Razem na rzecz środowiska