Kategoria: Rezerwaty przyrody ChPK

• rok utworzenia – 1984
• powierzchnia 4,04 ha
• typ florystyczny/lasów i borów (Fl/L)

Rezerwat Pilawski Grąd od 1984 roku chroni fragment naturalnego grądu subkontynentalnego (typowego i niskiego). Zajmuje zaledwie 4,04 ha i położony jest na zachód od szosy Piaseczno-Góra Kalwaria, w kierunku wsi Orzeszyn. Jest to najmniejszy rezerwat w Chojnowskim Parku Krajobrazowym. Do najbardziej imponujących drzew należą tu pomnikowe dęby szypułkowe, których wiek szacuje się na nawet 180 lat, a także kilka sztuk buka pospolitego, poza jego naturalnym zasięgiem. Rosną tu także 100-letnie sosny, graby pospolite, robinie akacjowe, brzozy brodawkowate i jesiony wyniosłe. Na podszyt składają się grab, świerk, osika, leszczyna, trzmielina i kruszyna. W runie można zaobserwować zawilca gajowego, kokoryczkę wielokwiatową, konwalię majową, konwalijkę dwulistną, narecznicę samczą, fiołka leśnego, gwiazdnicę wielokwiatową, gajowca żółtego, szczawik zajęczy, pszeńca zwyczajnego i bluszczyk kurdybanek. W rezerwacie znajdują się niewielkie rowy melioracyjne, okresowo wypełnione wodą. Obserwowany w ostatnich latach spadek poziomu wód gruntowych jest zjawiskiem niekorzystnym, powodującym degradację drzewostanu grądowego. W 2013 roku prowadzono w rezerwacie działania ochronne, wynikające z Zadań ochronnych ustanowionych dla rezerwatu, które polegały na usuwaniu nalotu drzew lekkonasiennych (osika i brzoza) oraz zmniejszeniu zwarcia drzewostanu. Dokoła rezerwatu rośnie znacznie przekształcony las – pierwotnie drzewostan lipowo-dębowo-grabowy z domieszką klonu i jesionu – a obecnie monokultura sosnowa.

Przez rezerwat biegnie czarny Chojnowski Szlak Zabytków Przyrody.

• rok utworzenia – 1989
• powierzchnia – 14,99 ha
• typ – fitocenotyczny/lasów i borów (Fi/L)

Utworzony w 1989 roku rezerwat obejmuje powierzchnię 14,99ha i jest położony w Uroczysku Pęchery, gmina Piaseczno, pomiędzy wsią Grochowa a szosą Jazgarzew-Grójec. Chroni stary drzewostan grądu typowego Tilio-Carpinetum oraz bór mieszany z 120-150-letnią sosną.

Rezerwat Las Pęcherski należy do najmniej przekształconych przez człowieka obszarów w Chojnowskim Parku Krajobrazowym. Charakteryzuje go różnorodność występujących tu gatunków drzew, krzewów oraz roślin zielnych runa leśnego. Jednym z zagrożeń dla miejscowej fitocenozy jest pojawienie się gatunków obcych (neofityzacja roślinności) – m.in. robinii akacjowej czy glistnika jaskółcze ziele.

• rok utworzenia – 1989
• powierzchnia – 59,15 ha
• typ – krajobrazów ekologicznych/lasów i borów (Ke/L)

Rezerwat powstał w 1989 roku na obszarze 59,15 ha i rozciąga się od doliny rzeki Zielonej oraz zbiorników rybnych „Stawy w Żabieńcu” w kierunku północno-wschodnim. Jest to największy rezerwat w Chojnowskim Parku Krajobrazowym. Leży w centralnej części Uroczyska Chojnów, w gminie Piaseczno, pomiędzy szosą Piaseczno-Góra Kalwaria a Zalesiem Górnym. Rezerwat chroni zespoły grądu wysokiego oraz borów mieszanych. Pomimo żyznych i średnio-wilgotnych gleb, w rezerwacie przeważa bór mieszany ze znacznym udziałem sosny pospolitej. Rosną tu także dęby szypułkowe, lipy, brzozy, modrzewie i graby. Rzeźbę terenu charakteryzuje opadanie wysokości nad poziomem morza w kierunku Stawów Żabienieckich i doliny rzeki Zielonej. Rezerwat położony jest zatem na stoku o wystawie zachodniej. Nad rzeka Zieloną występuje tu ols. W podszycie rosną tu dęby, graby, wiązy, lipy, brzozy, a także jarzęby, leszczyna, kruszyna, trzmielina, jabłoń płonka oraz chroniony wiciokrzew pomorski. W runie znajdziemy lilię złotogłów, bluszcz zwyczajny, orlika pospolitego, przylaszczkę pospolitą, zawilca gajowego, dzwonek brzoskwiniolistny oraz widłaki. Nieopodal rezerwatu występuje również stanowisko nasadzonej tu niegdyś daglezji zielonej (jedlicy Douglasa). Nazwa rezerwatu upamiętnia Wiktora Stephana – leśnika gospodarującego Lasami Chojnowskimi i Kabackimi w latach 1892-1923. Dla upamiętnienia jego zasług, przy szosie prowadzącej z Zalesia Górnego do drogi nr 79, na skrzyżowaniu z zielonym szlakiem pieszym, ustawiono pamiątkowy kamień z inskrypcją „Tu czuwa duch mój”.

W pobliżu rezerwatu biegną szlaki piesze: niebieski, zielony, żółty i czarny, a także czarny szlak rowerowy i ścieżka przyrodnicza Nadleśnictwa Chojnów.

• rok utworzenia – 1982
• powierzchnia – 25,38 ha
• typ – fitocenotyczny/lasów i borów (Fi/L)

Rezerwat utworzono w 1982 roku na powierzchni 25,38 ha. Rezerwat położony jest w gminie Konstancin–Jeziorna pomiędzy miejscowościami Obory i Łyczyn. Został utworzony w celu ochrony pozostałości podmokłych lasów łęgowych w pradolinie Wisły, w niewielkim stopniu przekształconych przez człowieka. Na szczególną uwagę zasługują zabagnione obniżenia terenu o podłożu torfowym ze zbiorowiskami zarośli kruszynowo-wierzbowych z bogatym runem roślin hydrofilnych. Spośród gatunków drzew, występuje tu olsza szara, wiąz szypułkowy, dąb szypułkowy, jesion wyniosły, topola osika oraz sztucznie nasadzony tu świerk pospolity. Wiosną obniżenia terenu zalane są wodą, po której ustąpieniu wyrasta tu bujny podszyt z czarnym bzem, czarną i czerwoną porzeczką, kruszyną, trzmieliną pospolitą, dereniem świdwą, jarzębem pospolitym, czeremchą zwyczajną i kaliną koralową. W runie leśnym spotkać można przytulię błotną, zachylnik błotny (nerecznicę błotną), bodziszka cuchnącego, bluszczyk kurdybanek, czyściec leśny, niecierpek pospolity, gwiazdnicę gajową, mannę mielec i pokrzywę zwyczajną.

Rezerwat okrąża niebieski szlak pieszy, jednak wnętrze rezerwatu nie jest udostępnione dla turystów i spacerowiczów.

• • rok utworzenia – 1989
  • powierzchnia – 11,02 ha
  • typ – fitocenotyczny/lasów i borów (Fi/L)

  Na południu chojnowskiego parku Krajobrazowego, przy drodze łączącej miejscowości Łoś i Piskórka, leży utworzony w 1989 roku rezerwat Łoś. Obejmuje on obszar 11,02 ha i położony jest w gminie Prażmów, w Uroczysku Łoś. Rezerwat chroni fragment lasu o charakterze naturalnego wilgotnego niskiego grądu czyśćcowego Tilio-Carpinetum stachyetosum porastającego niewielkie wilgotne i żyzne zagłębienie w terenie. W drzewostanie przeważa nawet 80-100 -letni dąb szypułkowy z domieszką brzozy brodawkowatej i osiki. Na podszyt składają się kruszyna, dereń, trzmielina, świerk pospolity, wiąz polny i wiąz szypułkowy. W runie leśnym zaobserwowano leśne storczyki grądowe – listerę jajowatą, podkolan biały i kruszczyk szerokolistny. Z mniej spektakularnych roślin spotkać tu można konwalijkę dwulistną, konwalię majową, gwiazdnicę pospolitą, niecierpka pospolitego i marzankę wonną. W przeszłości próbowano osuszać teren rezerwatu w celu zwiększenia produkcyjności drzewostanu, czego pozostałością są płytkie rowy melioracyjne.

  Przez rezerwat przebiega szlak pieszy żółty biegnący z Piaseczna do Prażmowa, nieopodal biegnie również szlak zielony z Konstancina do Złotokłosu.

  

  

  

  

• rok utworzenia – 1979
• powierzchnia – 14,1 ha
• typ – florystyczny/lasów i borów (Fl/L)

Położony w gminie Piaseczno na północnym skraju Uroczyska Biele. Utworzony w celu ochrony naturalnego bogatego stanowiska wiciokrzewu pomorskiego (Lonicera periclymenum), rośliny rosnącej w pasie przymorskim i będącej na Mazowszu osobliwością przyrodniczą o niezbadanym pochodzeniu. W rezerwacie chronione są również fragmenty naturalnego lasu łęgowego.

• rok utworzenia – 1994
• powierzchnia – 7,13 ha
• typ – krajobrazów ekologicznych/lasów i borów (Ke/L)

Położony w gminie Prażmów, na zachodnim brzegu rzeki Jeziorki w Uroczysku Park.Głównym obiektem ochrony stał się położony na urzeźbionej skarpie Jeziorki drzewostan parkowy o charakterze leśnym z zasługującymi na uwagę pomnikowymi bukami, wiązami, modrzewiami i dębami.