ul.Sułkowskiego 11
05-400 Otwock tel./faks
22 779 26 94 e-mail: sekretariat@parkiotwock.pl

Siecień 134
09-411 Biała tel.
24 231 12 73 e-mail: p.pietrzak@parkiotwock.pl

ul. Instytutowa 10, Żabieniec
05-500 Piaseczno tel./ fax.
22 754 51 00 e-mail: chojnowskipark@parkiotwock.pl

ul. Radomska 7
26-670 Pionki tel./fax.
(48) 612 34 41 e-mail: kozienickipark@parkiotwock.pl

ul.Sułkowskiego 11
05-400 Otwock tel./faks
22 779 26 94 e-mail: sekretariat@parkiotwock.pl

Kaliska 93
07-130 Łochów tel./fax.
(25) 644 13 71 e-mail: npk@parkiotwock.pl

161
SONY DSC
DSC02531
IMG_7286
IMG_9346
jes 4
KONICA MINOLTA DIGITAL CAMERA
Pieprznik jadalny Cantharellus cibarius
SLIDER1
default
20201029_115707
NPK8
gilslider
jes3
Obraz3
PA078260
pustuka1
20181011_172139
20181011_172409
20191012_111137
jesień
Obraz4
SONY DSC
DSC_7101
previous arrow
next arrow
161
SONY DSC
DSC02531
IMG_7286
IMG_9346
jes 4
KONICA MINOLTA DIGITAL CAMERA
Pieprznik jadalny Cantharellus cibarius
SLIDER1
default
20201029_115707
NPK8
gilslider
jes3
Obraz3
PA078260
pustuka1
20181011_172139
20181011_172409
20191012_111137
jesień
Obraz4
SONY DSC
DSC_7101
previous arrowprevious arrow
next arrownext arrow
Mazowiecki Zespół
Parków Krajobrazowych

Kategorie
Najciekawsze obiekty KPK

Najciekawsze miejscowości

Augustów  — Wieś założona przez Stanisława Augusta Ponia­tow­skiego w 1777 roku na miejscu dawnej osady leśnej Półbór, położona w centralnej części Puszczy Kozienickiego. Znajduje się tu Ośrodek Edukacyjno – Muzealny Kozie­nickiego Parku Krajobrazowego urządzony w pocho­dzącej z 1905 roku leśni­czówce. Za wsią znajduje się cmentarz wojenny z czasów I wojny światowej, a w pobliskich lasach  zachowane okopy.

Bąkowiec  — Wieś w pobliżu linii kolejowej do Kozienic, miejsce walk o twierdzę dęblińską w czasie I wojny światowej. Obok przejazdu kolejowego cmentarz poległych żołnierzy z armii rosyjskiej, niemieckiej i austro-​​węgierskiej z 1914 – 18 roku.

Brzeźnica — Wieś wzmian­kowana w połowie XV wieku przez Jana Długosza. Znajduje się tu neoro­mański kościół z 1911 r. wzniesiony na miejscu spalonego przez Szwedów, w którym jest drewniana ambona z nieist­nie­jącego już kościoła garni­zo­nowego w Kozie­nicach, wyrzeźbiona przez jednego z legio­nistów — uczestnika bitwy pod Laskami-​​Anielinem. Po wschodniej stronie cmentarza parafialnego znajduje się cmentarz wojenny.

Brzóza —  Wieś królewska, znana już za czasów Kazimierza Wielkiego.  W 1768 Brzózę − na mocy uchwały sejmowej otrzymał kuchmistrz koronny, marszałek Sejmu Rozbiorowego Adam Poniński. W 1778 roku wieś została wykupiona przez Piotra Ożarowskiego i do 1910 pozostawała własnością rodu. Piotr Ożarowski wybudował w Brzózie murowany pałac i znacząco rozwinęli majątek.  W latach 1910-1941 dobra brzóskie należały do rodziny Heydlów. Po wojnie zostały rozparcelowane a w 1966 roku w miejscu wyburzonego pałacu wybudowano szkołę. Znajduje się tu kościół klasy­cy­styczny p.w. św. Bartłomieja z lat 1854 – 56. W kościele barokowa, rzeźbiona w drewnie ambona sprowadzona z opactwa Cystersów w Oliwie oraz płasko­rzeźby z 1635 r. Przy drodze do Ryczywołu znajduje się figura św. Jana Nepomucena (pocz. XIX wieku) –męczennika czczonego jako patrona chroniącego od utonięć, powodzi.

Czarnolas  — Wieś należąca niegdyś do rodu Kocha­nowskich. Od 1576 r. żył tu i tworzył Jan Kocha­nowski.  Odkryto tu fragmenty funda­mentów budynku, pochodzące prawdopodobnie z II poł. XVI w. Obecnie jest tu murowany dworek zbudowany ok. 1870 roku, w którym po gruntownej przebudowie w latach 1979 – 80, ulokowano Muzeum Jana Kocha­now­skiego.

Garbatka-​​Letnisko  — Wieś letniskowa. Pierwsze ślady tutejszego osadnictwa pochodzą z epoki kamienia. W miejscowości są liczne cmentarze, pomniki i miejsca zabytkowe: Pomnik Katyński upamięt­niający zamor­do­wanych miesz­kańców miejscowości w łagrach sowieckich, pomnik upamięt­niający pacyfikację Garbatki w dniu 2 VI11942 r., mogiła zbiorowa poległych we wrześniu 1939 r., mogiła zbiorowa zamor­do­wanych z rąk okupanta miesz­kańców Molend i żołnierzy AK w 1943 r., kamień z wyrytymi datami oznacza­jącymi wkroczenie I Kadrowej Józefa Piłsud­skiego w granice zaboru rosyj­skiego, tablica pamiątkowa wmurowana w elewację budynku stacji PKP ku czci żołnierzy GL. W kościele posta­wionym w 1931 r. znajduje się barokowy relikwiarz i ornat z XVIII wieku.

Głowaczów  — Wieś nad Radomką. Znany niegdyś ośrodek wytwór­czości sztuki ludowej. W miejscowości znajduje się kościół św. Wawrzyńca wzniesiony pierwotnie w 1657 r., spalony w czasie walk na przyczółku warecko-​​magnuszewskim (II wojna światowa). W obecnym kościele XIX-​​wieczne epitafia. Na rynku zachowały się kapliczki z XIX w., stoi też pomnik ku czci żołnierzy i ludności cywilnej poległych w II wojnie światowej i pomnik ku czci Marszałka Józefa Piłsudskiego.

Gródek — Wieś na miejscu grodu z czasów piastowskich. Renesansowy kościół Świętej Trójcy wzniesiony został w latach 1593 – 95 z fundacji Andrzeja Kocha­now­skiego. Zniszczony w czasie I wojny światowej, trzykrotnie restau­rowany.  Wewnątrz pozostały fragmenty renesan­sowych polichromii z końca XVI w. oraz zabytki: drewniane Epitafium (z I poł. XVII w.) Andrzeja Kocha­now­skiego — fundatora kościoła, krucyfiks — XVIII wiek, chrzcielnica — XVII wiek, organy 7-​​głosowe z ok. 1892 r. Obok kościoła drewniana dzwonnica z 1896 r. Kaplica przydrożna z rzeźbą św. Jana Nepomucena pochodzi z XVIII wieku. Na cmentarzu parafialnym — mogiły żołnierzy poległych w roku 1914  i 1939.

Jastrzębia  — Ślady osadnictwa pochodzą z neolitu. Wieś puszczańska wzmian­kowana już w 1191 r. Znajduje się tu dom z 1873 r. oraz przydrożna kapliczka św. Jana Nepomucena z XIX w.

Jedlnia — Ślady osadnictwa pochodzą z epoki brązu.  Wieś notowana już w XII w. Był tu pradawny ośrodek bartniczy. Leżąca na szlaku z Krakowa na Litwę Jedlnia stanowiła ulubione miejsce postojów króla Władysława Jagiełły, który tu w roku 1430  wydał przywileje jedleńskie  gwaran­tujące szlachcie niety­kalność osobistą. Podczas powstania stycz­niowego miały tu miejsce dwie bitwy. Obecnie na starym cmentarzu parafialnym znajduje się mogiła powstańców 1863 r. Pierwszy kościół parafialny św. Mikołaja i Małgorzaty, drewniany, ufundowany  przez Władysława Jagiełłę (1387 – 91 r.) dwukrotnie przebudowywano. W obecnym, murowanym w stylu neore­ne­sansowym  znajdują się dwa późno­ba­rokowe ołtarze oraz kamienna chrzcielnica z początku XVII wieku. Z dwóch dzwonów jeden jest gotycki, drugi datowany na rok 1580.

Kozienice — Pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą z XII i XIII w. Tutaj 1 stycznia 1467 r. urodził się przyszły król Polski Zygmunt I Stary, co upamiętnia unikalna XVI-​​wieczna kolumna. Znajduje się ona na terenie zespołu pałacowo-​​parkowego zbudo­wanego w latach 1778 – 91 dla króla Stanisława Augusta Ponia­tow­skiego. Do dziś zachowała się oficyna, w której mieści się Muzeum Regionalne oraz cokoły pod rzeźby z czasów stani­sła­wowskich, przed­sta­wiające polowanie na dzika i niedź­wiedzia. Z dziedzińca roztacza się widok na basen z lat 1839 – 65. Do zabytków archi­tektury sakralnej należy kościół p.w. św. Krzyża wzniesiony w latach 1868 – 1869. Wewnątrz rokokowe ołtarze z obrazem Matki Boskiej z XVII w., dzwon z 1564 r. W mieście zachowały się pochodzące z XIX w. kramy (odbudowane w latach 90-​​tych XX w.) oraz willa w stylu modernizmu z 1923 r. Istnieje kilka zabyt­kowych cmentarzy m.in. cmentarz żydowski z początku XVII w. i cmentarz grzebalny parafii rzymsko­ka­to­lickiej założony w połowie XIX w. Na tym cmentarzu znajdują się kwatery: prawo­sławnych, żołnierzy Legionów Polskich, żołnierzy poległych w 1939 i 1945 roku. Cmentarz rodziny Dehnów w parku przypa­łacowym, założony w I poł. XIX w., najstarszy nagrobek pochodzi z 1845 r.

Molendy — Wieś powstała w XVIII wieku. Znajduje się tu grób poległych żołnierzy Batalionów Chłopskich i Armii Krajowej w bitwie pod Molendami 7 IV1944 r. Na skraju wsi są także dwa cmentarze żołnierzy armii austro-​​węgierskiej, rosyjskiej i niemieckiej poległych na początku I wojny światowej. W pobliżu wsi, na skraju Puszczy Kozie­nickiej znajduje się krzyż upamięt­niający wydarzenia Powstania Stycz­niowego.

Oleksów — Osada wzmian­kowana w XII wieku, w średnio­wieczu gród należał do systemu obronnego Sieciechowa. Zachowały się dwa grodziska: jedno na granicy wsi Sławczyn, drugie w pobliżu Oleksowa. W obecnym kościele p.w. św. Stanisława z 1652 r. (odrestau­rowanym w 1858 r.) zabytki: chrzcielnica o charakterze późno­re­ne­sansowym z poł. XVII wieku, ołtarz główny wczesno­ba­rokowy z poł. XVII w. W nim obraz Św. Rodziny, obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XVIII w., stalle i ławki rokokowo-​​klasycystyczne z 1863 r., obraz Ukrzy­żowanie z przełomu XVII/​XVIII w. oparty na malarstwie z kręgu Rubensa i krucyfiks cynowy z XIX wieku. Dzwon pochodzi z XVII wieku.

Opactwo — W XII w. powstał tu jeden z trzech pierwszych ośrodków klasz­tornych benedyktynów w Polsce. Obecny zespól  kościelno-​​klasztorny, późno­ba­rokowy z pozosta­ło­ściami romańskimi pochodzi z XVIII w. Zbudowany w kształcie krzyża greckiego. Wewnątrz zabytkowy ołtarz, dwa ołtarze boczne, krucyfiks barokowy, chrzcielnica i ambona rokokowe. Znajduje się tu też polichromia Szymona Mańkow­skiego przed­sta­wiająca portrety Bolesława Chrobrego i Sieciecha. Pobene­dyk­tyński zespół archi­tek­to­niczny jest najcen­niejszym zabytkiem Ziemi Kozienickiej.

Policzna —  Pierwsze wzmianki o wsi  pochodzą z XII wieku. Wieś należała  m.in. do Jana Kocha­now­skiego (dziada poety). Znajduje się tu pałac Przeździeckich zbudowany w XIX w. Obecny kościół św. Stefana zbudowano w stylu neogo­tyckim w latach 1889 – 94. Brał w nim ślub Stefan Żeromski z Oktawią Rodkiewicz, a jednym ze świadków był Bolesław Prus. W kościele znajdują się rzeźby i obrazy z XVII-​​XVIII w. W Policznie znajduje się też cmentarz wojenny w miejscu krwawych zmagań armii austro-​​węgierskiej z oddziałami strzelców syberyjskich oraz mogiły żołnierzy poległych w czasie   II wojny światowej.

Pionki  — Miasto nad Zagoż­dżonką, powstałe na miejscu dawnych osady młynarskich –Zagożdżon i Pionki, istnie­jących już za czasów Władysława Jagiełły. W pobliżu stacji PKP kamienny słup, upamięt­niający pobyt Kazimierza Jagiel­lończyka.

Sieciechów  — Początkowo gród ziemno-​​drewniany — siedziba książęcego rodu Sieciecha. Prawa miejskie posiada od roku 1232. Znajduje się tu barokowy kościół św. Wawrzyńca. Ołtarz główny rokokowy pochodzi z 1768 r., polichromia z XIX w. W XIX-​​wiecznej dzwonnicy są dwa zabytkowe dzwony (jeden gotycki z 1459 r., drugi z 1525 r.). Znajduje się tu także rokokowa ambona oraz chrzcielnica, a dawne taber­nakulum wybite jest kurdybanem z XVIII w. W Siecie­chowie odnaleziono unikatowy chodnik z sosnowych bali. Zabytkiem jest także rynek, który swój kształt przybrał ok. 300 lat temu. W gminie Sieciechów zobaczyć można także ruiny fortów, które w XIX w. stanowiły obóz warowny w połączeniu z twierdzą w Dęblinie.

Sucha —Wieś istniała prawdo­po­dobnie już w XII wieku. Kościół św. Idziego zbudowany w latach 1839 – 43 wg projektu Antoniego Corazziego był przebu­dowany w latach 1910 – 13. W wystroju m.in. uchodzący za cudowny obraz Matki Boskiej z 1647 r. i barokowy obraz „Ecce Homo” z XVIII wieku.

Świerże Górne  — w średnio­wieczu był tu gród strzegący przepraw przez Wisłę. Na przełomie XIV i ​​XV wieku często zatrzymywał się tu król Władysław Jagiełło w drodze na Litwę i z powrotem. Kościół parafialny św. Jakuba istniejący już w 1191 roku był trzykrotnie przebudowywany. W obecnym znajdują się XVIII-​​wieczne organy. Obok kościoła drewniana dzwonnica z ok. 1744 r. konstrukcji słupowej, z łamanym dachem namiotowym, krytym gontem. Za murem cmentarza parafialnego znajduje się cmentarz wojenny z czasów I wojny światowej.

Zwoleń — Powstał na gruncie wsi Gotardowa Wola w latach 20-​​tych XV wieku, na mocy przywileju wydanego przez króla Władysława Jagiełłę. Najcen­niejszym zabytkiem Zwolenia jest kościół p.w. Podwyż­szenia Krzyża Świętego (1564−1595), przy którym znajduje się Kaplica Kocha­nowskich (1610). W krypcie kościoła spoczywają szczątki rodziny Kochanowskich.

Żytkowice  — Znajduje się tu wybudowany w 1933 r. pomnik Mauzoleum Legio­nistów I Brygady poległych w dniach 22 – 26 X 1914 r., w bitwie pod Laskami i Anielinem.  W mauzoleum znalazło miejsce wiecznego spoczynku ok. 150 żołnierzy Legionów Polskich walczących pod dowództwem Józefa Piłsud­skiego  przeciwko wojskom rosyjskim  w składzie 46 austriackiej dywizji obrony krajowej.

 

 

 

Kategorie
Najciekawsze obiekty KPK

Cmentarz wojenny w Świerżach Górnych

W Świerżach  Górnych, tuż za murami cmentarza parafialnego, znajduje się cmentarz z okresu I wojny światowej. Pochowano tu żołnierzy armii austro-węgierskiej i rosyjskiej.

Znane są nazwiska ok. 75 żołnierzy austro-węgierskich. Ilość pochowanych Rosjan jest nieznana. Na cmentarzu znajdują się  92 krzyże o wysokości ok. 160 cm, z których większość zwieńczona jest daszkiem, krzyże te zawierają inskrypcje. W centralnej części cmentarza znajduje się drewniany krzyż bez opisu o wysokości ok 5 m. Cały obiekt otoczony jest drewnianym płotem.
Cmentarz ten został wpisany do rejestru zabytków we wrześniu 1984 roku.

Kategorie
Najciekawsze obiekty KPK

Mauzoleum Legionistów Józefa Piłsudskiego

Pamięć żołnierzy legionów poległych w bitwie pod Laskami-Anielinem w czasie I wojny światowej została uczczona przez obywateli wolnej Rzeczypospolitej już w 1933r budową pomnika mauzoleum.

W październiku 1914r. oddziały Legionów Polskich, pod dowództwem Józefa Piłsudskiego, brały udział  w walkach o twierdzę Dęblin. Legiony znalazły się na prawy skrzydle 46-ej dywizji strzeleckiej austriackiej na odcinku Trupień – Laski – Anielin, wchodząc w skład armii gen. Dankla. Legioniści ponieśli bardzo poważne straty – 220 zabitych i wielu rannych. Z inicjatywy koła Związku Legionistów w Pionkach utworzono komitet obywatelski, na czele którego stali: starosta powiatowy Czesław Kowalski oraz dyrektor naczelny Państwowej Wytwórni Prochu dr inż. Jan Prot. Pomnik wg projektu Klonowskiego wykonany jest z granitu wołyńskiego, ustawiony w pobliżu linii kolejowej Radom – Dęblin.
Od 1989 roku 11 listopada przy mauzoleum z udziałem władz samorządowych, duchowieństwa oraz społeczeństwa Pionek i okolic odbywają się uroczyste obchody odzyskania niepodległości.

dscn0616%20480x360.jpg

dscn0619%20480x360.jpg

Kategorie
Najciekawsze obiekty KPK

Kapliczka z figurą św. Jana Nepomucena

Murowana kapliczka z rzeźbą św. Jana Nepomucena stoi przy drodze w Jastrzębi, wybudowana w 1892 roku.
Święty Jan Nepomucen jest patronem dobrej spowiedzi, spowiedników i penitentów. Jest także patronem chroniącym przed powodziami i wzburzonymi wodami, a także patronem mostów, przepraw, życia rodzinnego. Według tradycji ludowej jest świętym, który chroni również pola i zasiewy zarówno przed powodzią, jak i suszą.    Z tego powodu figury św. Jana Nepomucena spotyka się nie tylko przy mostach i rzekach, ale i w okolicy skrzyżowań dróg, a także na placach publicznych i przy kościołach.

Legenda  I  Jan Nepomucen urodził się prawdopodobnie w Pomuku (Nepomuku) w Czechach w roku 1350     w czasach króla Wacława IV Luksemburczyka. Życie dorosłego Jana związane było ze stanem duchownym, a karierę robił jako doktor prawa i generalny wikary przy arcybiskupie praskim. Arcybiskup był przeciwnikiem króla Wacława IV, który prowadził hulaszczy tryb życia. Król nie znosząc krytyki uknuł intrygę mającą na celu pozbycie się dostojników kościelnych. Zaprosił ich na dwór, po czym uwięził. Wśród uwięzionych znalazł się też Jan Nepomucen. Część więźniów wypuszczono, część uciekła, pozostał tylko Jan, nad którym znęcano się i poddając go przeróżnym torturom: palono ogniem, kłuto ciało, bito, kopano oraz wyrwano kleszczami język. W końcu wywleczono go na most nad Wełtawą w Pradze i w nocy 20 marca 1393 roku, z przyczepionymi do szyi kamieniami, wrzucono do rzeki. W tym momencie na niebie ukazało się pięć gwiazd symbolizujących pięć cnót męczennika. Gwiazdy te,  w wielu przypadkach, są charakterystycznym elementem rzeźb i malowideł.
Legenda II  Według innej legendy Jan Nepomucen po otrzymaniu święceń kapłańskich został kanonikiem kapituły katedry św. Wita w Pradze. Bywał zapraszany na dwór królewski i został spowiednikiem królowej. Król podejrzewając żonę o niewierność próbował wymusić na Janie wydanie tajemnicy spowiedzi. Gdy ten odmówił został poddany ciężkim torturom i  w końcu zginął zrzucony z mostu nad Wełtawą.
Papież Innocenty XIII dekretem z dnia 25 VI 1721 roku zezwolił na wszczęcie procesu kanonizacyjnego, a papież Benedykt XIII 19 marca 1729 roku dokonał kanonizacji. Jan Nepomucen został wpisany w poczet świętych.

img_6234_jastrzbia_nepomucen_fot.tabor%20320x480.jpg

img_6232_jastrzbia_nepomucen_fot.tabor%20320x480.jpg

Kategorie
Najciekawsze obiekty KPK

Zabytkowy cmentarz w Jedlni

Rzymsko-katolicki cmentarz znajduje się przy kościele parafialnym p.w. św. Mikołaja i Małgorzaty. Zostało tu pochowanych 17 powstańców styczniowych poległych w kwietniu 1863 r. w walce z oddziałami carskimi  w pobliskich Jaścach. Obok mogiły powstańców znajduje się mogiła ks. proboszcza Józefa Gackiego (1805-1876) powstańca styczniowego oraz znanego kronikarza regionalnych dziejów.

Jedno z jego dzieł to „Jedlnia, w niej kościół i akta obelnego prawa” (Radom, 1874 r.)  Cmentarz ten, zwany trzecim „starym”, powstał pod koniec XVIII w., kiedy ze względów sanitarnych zakazano grzebania zwłok na przykościelnych cmentarzach. Zgodnie  z prawem nowy cmentarz wytyczono poza wsią i z tego powodu nazywany był cmentarzem „w polu” lub „polnym”. Równolegle funkcjonował cmentarz przy kościele, gdzie nadal ze względów prestiżowych chowano ciała znamienitszych osób.
Pierwszy, nieistniejący już cmentarz (istniał w okresie od ok. 1390 r. do 1819 r.) w Jedlni powstał wokół modrzewiowego kościoła ufundowanego przez króla Władysława Jagiełłę. Nowy cmentarz zwany „drugim”, powstał w obrębie tego samego wzgórza kościelnego, wokół murowanego kościoła, ufundowanego przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Informacja o czwartym cmentarzu, zwanym „cholerycznym” pojawia się w księdze inwentarzowej z 1835 roku. Powstał z inicjatywy ks. Xawerego Rogojskiego w związku z epidemiami nawiedzającymi Jedlnię. Po rozbudowie kościoła pod koniec XIX w. oraz  z powodu szybko rosnącej liczby parafian wyznaczono miejsce pod piąty cmentarz, istniejący i funkcjonujący do dzisiaj, zwany „nowym”.
Na tym zabytkowym, tzw. trzecim cmentarzu, znajduje się wiele starych nagrobków, niestety w bardzo złym stanie.

1.img_5764%20440x293.jpg

2.img_5770%20293x440.jpg

3.img_5779%20440x293.jpg

4.img_5793%20440x293.jpg

6.img_5816%20440x293.jpg

7.img_5815%20440x293.jpg

 

Kategorie
Najciekawsze obiekty KPK

Pomnik, kolumna upamiętniająca narodziny króla Zygmunta Starego w Kozienicach

Para królewska Elżbieta i Kazimierz Jagiellończyk schronili się w Kozienicach w 1466 r. przed tzw. morowym powietrzem. Tutaj 1 stycznia 1467 roku przyszedł na świat późniejszy król Zygmunt I zwany Starym. Królewskie narodziny upamiętniono stawiając ok. 1527 roku kamienny słup z płytami, z których jedna przedstawia króla klęczącego przed krucyfiksem. Pomnik został odrestaurowany jeszcze w 1702 roku przez księcia Hieronima Lubomirskiego, do dziś stoi w tym samym miejscu, w parku zespołu pałacowego w Kozienicach. Jest to najstarszy świecki pomnik w Polsce, postawiony o ponad 100 lat wcześniej niż kolumna króla Zygmunta w Warszawie.

kpk-pomnik.jpg

 

logo-ue.png

logo-bip-2.png

Mazowiecki Zespół Parków Krajobrazowych

Wszelkie prawa zastrzeżone © 2024. Mazowiecki Zespół Parków Krajobrazowych.
Realizacja: Bazinga

Treść | Menu | Przyciski