Park narodowy obejmuje obszar wyróżniający się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, społecznymi, kulturowymi i edukacyjnymi, o powierzchni nie mniejszej niż 1 000 ha, na którym ochronie podlega cała przyroda oraz walory krajobrazowe.
Park narodowy tworzy się w celu zachowania różnorodności biologicznej, zasobów, tworów i składników przyrody nieożywionej i walorów krajobrazowych, przywrócenia właściwego stanu zasobów i składników przyrody oraz odtworzenia zniekształconych siedlisk przyrodniczych, siedlisk roślin, siedlisk zwierząt lub siedlisk grzybów.
Na terenie Województwa Mazowieckiego znajduje się jeden park narodowy – Kampinoski Park Narodowy. Odległości pomiędzy skrajnymi punktami KPN i NPK (enklawy narwiańskiej) wynoszą od 40 do 120 km. Powiązane są przyrodniczo dolinami rzek Narew i Bug z doliną Wisły (północną otuliną KPN w Obrębie Ochronnym Kromnów). Najbliższym obszarem chronionym jest Obszar Ochrony Ścisłej „Ruska Kępa”. Znajdują się też rezerwaty ornitologiczne „Kępy Kazuńskie”, „Zakole Zakroczymskie” i „Wikliny Wiślane” w Kazuniu i Nowych Grochalach.
Szczegółowe informacje na temat parku można znaleźć na stronie internetowej http://www.kampinoski-pn.gov.pl/
Od strony wschodniej w odległości 90-170 km od NPK znajduje się jeden z najstarszych (powstał w okresie międzywojennym) obszarów chronionych – Białowieski Park Narodowy w Województwie Podlaskim. Przyroda leśna enklawy korczewskiej NPK przypomina składem gatunkowym Puszczę Białowieską, do której jest zaledwie 60 km.
