Położenie

Park położony jest w północno – wschodniej części Równiny Radomskiej, w widłach rzek: Wisły i Radomki. Ukształtowanie powierzchni Parku jest mało zróżnicowane,  ma charakter peryglacjalny i jest ściśle związane z ostatnim zlodowaceniem.   Tutejsza rzeźba terenu powstała na skutek działania procesów transportu  i akumulacji zniszczonego i rozdrobnionego materiału skalnego, znajdującego się w strefie  przylegającej  do obszarów lodowcowych w warunkach surowego klimatu panującego na przedpolu lodowca. Występują tu małe wysokości względne. W części północnej teren wznosi się do wysokości 120-150 m, a miejscami, na wierzchołkach wydm, osiąga prawie 160 m. W zasięgu doliny Wisły (południowo-wschodnia część obszaru głównego KPK) teren położony jest najniżej (102-110 m n.p.m.).    Równinny krajobraz polodowcowy urozmaicają malownicze pradoliny rzek Radomki i Zagożdżonki oraz wzniesienia wydmowe z charakterystycznymi zabagnieniami, zwanymi w miejscowej gwarze „ługami”. Lasy zajmują ponad 91% powierzchni Parku, a w otulinie dominują obszary rolnicze.