Pałac w Łochowie

Zespół pałacowo-parkowy w Łochowie powstał z inicjatywy hrabiego Józefa Hornowskiego w XIX wieku. Autorem projektu architektonicznego był Bolesław Podczaszyński. Pierwotnie był to parterowy budynek z charakterystycznym, kolumnowym portykiem. Wnętrze budynku utrzymane było  w stylu neogotyckim.

Pałac w Łochowie był własnością następujących po sobie polskich rodów arystokratycznych: Hornowskich, Dawnorowiczów, Zamoyskich i Kurnatowskich.
Folwark został intensywnie rozbudowany przez Zdzisława Zamoyskiego- syna hrabiego Andrzeja Zamoyskiego. Od 1913 roku pałac przeszedł na własność Elżbiety (córki Zdzisława Zamojskiego ) oraz jej męża hrabiego Eryka Kurnatowskiego.
Z historią pałacu związany był Cyprian Kamil Norwid. Jego  babcia Anna z Sobieskich Zdzieborska i Józefa Hornowaska były siostrami. Norwid chętnie wypoczywał na łonie natury będąc częstym gościem u wujostwa.
W dwudziestoleciu międzywojennym cały majątek został podzielony. Właścicielami byli znawcy i hodowcy koni. Zostali zapamiętani jako dobrzy gospodarze, organizatorzy wyścigów konnych i polowań w pobliskich lasach.
Po II wojnie światowej majątek przejęło państwo. W pałacu zamieszkali robotnicy rolni, swoją siedzibę miała tu poczta i świetlica. Do końca lat 90-tych stanowił mieszkania socjane.  Kompleks budynków w tym czasie został całkowicie zdewastowany, a część obiektów rozebrano.
Obecnie Zespół Pałacowy w Łochowie jest własnością prywatną.  Został odbudowany i odrestaurowany w latach 2004-2008 przez firmę deweloperską Arche S.A. Jesienią 2010 roku ostatni budynek opuścili  komunalni lokatorzy, a nowy właściciel przystąpił do całkowitej renowacji.  Obecnie powstało tu Centrum Konferencyjno-Wypoczynkowe.

Opracowała: M. Kielan, fot. M. Dolota