Pałac w Korczewie

Barokowy Pałac w Korczewie został zaprojektowany przez architekta Radziwiłłów Konciniego Bueni. Wzniesiony w 1734 roku budynek, kiedy właścicielem Korczewa był Wiktor Kuczyński, w krótkim czasie zyskał miano „siedleckiego Wilanowa”. W niezmienionym, pierwotnym stanie pałac przetrwał przeszło 100 lat.

W pierwszej połowie XIX wieku Aleksander Kuczyński zgodnie z projektem Franciszka Jaszczodła dokonał przebudowy obiektu. Prace polegały na zmianie stylu budynku z barokowego na neogotycki. Żeby nadać posiadłości  dodatkowy urok urządzono wokół niego  35 – hektarowy park. Podczas I wojny światowej zarówno Pałac jak i cały Korczew uległ znacznym zniszczeniom. Obecny wygląd Pałac zawdzięcza czasom międzywojennym.  W tym okresie posiadłość należała do rodu Ostrowskich. Tuż po wojnie z inicjatywy Wandy Ostrowskiej rozpoczęto odbudowę zniszczonego pałacu. Dokonano kilku zmian architektonicznych, ale ogólny kształt budynku został zachowany. Prace zakończono w 1939 roku.
W czasie II wojny światowej Pałac po raz kolejny został zniszczony. Jednak największych dewastacji dokonano w okresie powojennym, gdy zarządcą  posiadłości stał się GS w Korczewie.
W latach 60-tych i 70-tych XX wieku w Pałacu mieściły się mieszkania i sklep a w sali balowej utworzono magazyn nawozów sztucznych.
W latach 90-tych córki hr. Wandy i Krystyna Ostrowskich odzyskały rodzinną posiadłość i na stałe osiadły w Korczewie. Wkrótce po tym rozpoczęto odbudowę Zespołu Pałacowo-Parkowego przywracając mu dawną świetność.

Oprac. i fot.: NPK