Z kart historii
Region Puszczy Kozienickiej jest ściśle związany z historią Polski. Najstarsze ślady osadnictwa na tym terenie sięgają paleolitu. We wczesnym średniowieczu puszcza stanowiła granicę plemienną między Mazowszem, a Małopolską. Strzegła jej linia grodów ciągnących się od Radomia przez Gródek, Mieścisko, Oleksów, Zajezierze. Szlak handlowy biegnący wzdłuż Wisły kontrolowały grody w Sieciechowie, Kozienicach i Świerżach. Ożywione kontakty z Litwą, datujące się od pierwszych Jagiellonów sprawiły, że znaczenia nabrał wiodący przez puszczę trakt z Krakowa do Wilna, do dziś zwany Królewskim Gościńcem. W Puszczy Kozienickiej polowali Jagiellonowie.
Tereny te były niszczone w czasie „potopu” szwedzkiego, były miejscem zwycięskiego pochodu Stefana Czarnieckiego, miejscem działań partyzantów, w czasie powstań narodowych oraz obu wojen światowych, o czym przypominają miejsca pamięci narodowej – pomniki, śródleśne obeliski i mogiły.
W granicach Kozienickiego Parku Krajobrazowego przetrwały liczne przydrożne kapliczki oraz mniej liczne relikty dawnej zabudowy drewnianej dające świadectwo bogatej kultury materialnej wsi, rozwiniętej w okresie osadnictwa na tym terenie w XI w. Obiekty zabytkowe — kościoły, cmentarze, parki zabytkowe, zespoły pałacowe i budynki gospodarcze znajdują się w pobliskich miejscowościach.