Czapla siwa vs. czapla biała

Na terenie Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego, głównie na obszarach wodnych, można zaobserwować duże ptaki o zabarwieniu szarym lub białym. Są to czaple siwe i białe. Należą one do ptaków brodzących po płytkiej wodzie w rzekach lub jeziorach. Mają smukłą sylwetkę, posiadają długą szyję, nogi i dziób oraz szerokie i długie skrzydła, a krótki ogon. Ich pokarmem są ryby, owady i skorupiaki. Okres lęgowy przypada na kwiecień – maj. Oba gatunki gniazdują na drzewach z tym, że siwa na wyższych, a biała na nieco niższych lub w szuwarach. Podczas lotu ich szyja jest esowato wygięta w odróżnieniu od żurawi czy bocianów. Cechą charakterystyczną czapli siwej jest długi, czarny, zwisający z tyłu głowy czub. Często można ją spotkać odpoczywającą na jednej nodze na płyciznach rzek lub jezior.

Czapla siwa objęta jest ochroną częściową, a biała ze względu na mniejszą liczebność  objęta jest ochroną ścisłą.

Tekst i fot.: R. Ciabach, arch. MZPK/NPK