Zwykłe niezwykłe szarobure motyle nocne Chojnowskiego PK
Wraz z początkiem września i końcem okresu wakacyjnego czujemy, że nadchodzi jesień. W tym okresie obserwujemy coraz mniej owadów, ale to nie znaczy że jesienią i zimą nie ma ich wcale! Poniżej prezentujemy kilka przykładów motyli Chojnowskiego Parku, które latają jesienią, zimą oraz wczesną wiosną.
W okresie od sierpnia do października można napotkać jednego z naszych największych krajowych motyli. Nazywa się on wstęgówka jesionka Catocala fraxini i należy do rodziny mrocznicowatych (Erebidae). Rozpiętość skrzydeł tego owada to nawet 10 cm. Od innych wstęgówek można go łatwo odróżnić po niebieskim kolorze na drugiej parze skrzydeł. Nasze pozostałe krajowe gatunki mają skrzydła zabarwione na czerwono lub pomarańczowo. Wstęgówka jesionka jest również największym przedstawicielem europejskich wstęgówek!
Motyl ten jest aktywny nocą, w związku z czym nie jest często obserwowany. Do tego ubarwienie pierwszej pary jego skrzydeł powoduje, że na tle kory drzew jest niemal niewidoczny. Jeśli komuś uda się zaobserwować wstęgówkę w locie może mieć w pierwszej chwili wrażenie, że patrzy na ptaka lub nietoperza.
Gąsienice tego motyla występują w maju oraz czerwcu i żywią się liśćmi drzew liściastych, głównie topoli. Zaniepokojone szybko uciekają spadając z drzewa. W ciągu dnia chowają się w spękaniach kory. Kiedy owad opuszcza poczwarkę, zanim rozprostuje i wysuszy skrzydła, biega szybko po ziemi. Skrzydła rozprostowują się w ciągu kilku minut i jeszcze tej samej nocy owad jest gotów do lotu.
Na jesieni aktywny jest również piędzik przedzimek Operophtera brumata (Geometridae), motyl z rodziny miernikowcowatych. Ćmy te latają od listopada aż do stycznia. Dlatego też nazwa gatunkowa tego owada to „przedzimek”. Zielone gąsienice piędzika żerują na różnych drzewach liściastych. Samica nie przypomina wyglądem samca, ani nawet typowego motyla. Nie ma prawie w ogóle skrzydeł!
Wczesną wiosną w postać dorosłą przeobrażają się inne motyle z rodziny miernikowców. Zimowek obrzeżek Agriopis marginaria jako postać dorosła pojawia się już w marcu! Również i u tego gatunku samice mają zredukowane skrzydła. Gąsienice mają ubarwienie podobne do dorosłego motyla i żerują w lasach i ogrodach na drzewach liściastych, w tym topoli osice oraz buku i dębie.
Więcej motyli nocnych Chojnowskiego PK można obejrzeć tutaj.
Fot. K. Kozłowska dla archiwum MZPK. MZPK nie zezwala na wykorzystywanie zdjęć przez inne podmioty.
