Leśne wędrówki po Kozienickim Parku Krajobrazowym. Leniwa

Wędrując po lesie trzeba mieć oczy i uszy szeroko otwarte.

Zapraszamy jeszcze raz na mokradła, tym razem nad rzekę Leniwa.

Fragment doliny rzeki Leniwa i otaczających ją bagnistych lasów został objęty ochroną jako rezerwat przyrody.

W płytkich wodach o podłożu mulistym rośnie okrężnica bagienna (Hottonia palustris), jest to hydrofit czyli bylina wodna o ładnych biało-różowych kwiatkach rosnących w okółkach.

Miejsca zacienione i mokradła zasiedla czermień błotna (Calla palustris), bylina błotna, roślina trująca, zawierająca alkaloid aroinę i kryształy szczawianu wapnia.

Na piaszczystym dnie możemy dostrzec słodkowodne ślimaki z rodziny zatoczkowatych – zatoczek pospolity (Planorbis planorbis) i zatoczek rogowy (Planorbarius corneus). Poszukując pożywienia zatoczek rogowy posługuje się chemorecepcją. Zjada martwe szczątki roślinne, zwierzęce, glony.

Świtezianka dziewica  (Calopteryx virgo) ważka równoskrzydła, spotyka się ją nad strumieniami, które mają zarówno nasłonecznione, jak i zacienione brzegi. Jest gatunkiem wrażliwym na zanieczyszczenia wody i regulację rzek.

Łunica czerwona (Pyrrhosoma nymphula), ważka równoskrzydła z rodziny łątkowatych. Można ją spotkać nad niewielkimi zbiornikami wodnymi, wolno płynącymi strumieniami obficie porośniętymi roślinnością.

Skrzyp błotny (Equisetum palustre), to również bylina rosnąca na podmokłych łąkach, brzegach wód oraz roślina trująca.

Bagnik przybrzeżny (Dolomedes fimbriatus) – pająk, który żyje nad brzegami rzek, jezior, na podmokłych łąkach i lasach bagiennych. Poluje na owady, które znajdują się przy powierzchni wody. Może upolować ryby wielkości ciernika, kijanki. Potrafi chodzić po wodzie i być w zanurzeniu ponad godzinę.

Wałęsak zwyczajny (Pardosa amentata) – pająk, który żyje na terenach otwartych, w miejscach wilgotnych. Podobnie jak bagnik nie buduje sieci. Samica nosi kokon wypełniony jajami, przyklejony do spodniej strony odwłoka.

Kwietnik (Misumena vatia) – to kolejny gatunek pająka, który nie buduje sieci. Na swoje ofiary najczęściej czatuje na kwiatach. Tylnymi odnóżami przytrzymuje się podłoża, a przednie trzyma szeroko rozłożone. Atakuje błyskawicznie, wstrzykując ofiarom jad i soki trawienne. Następnie wysysa wnętrzności rozpuszczone przez soki trawienne  pozostawiając tylko chitynowy oskórek.

W płytkich wodach o piaszczystym dnie dobrze widoczne liczne kijanki żab.