Sosna drzewo pachnące żywicą

Z okazji Dnia Drzewa, który co roku przypomina nam o znaczeniu lasów i roślin w naszym życiu, warto zwrócić uwagę na jedno z najbardziej rozpoznawalnych drzew w Mazowieckim Parku Krajobrazowym – sosnę zwyczajną. To właśnie ona jest królową naszych lasów.

Sosna (łac. Pinus sylvestris) to zimozielone drzewo iglaste o niezwykłej odporności i zdolności do przystosowania się do trudnych warunków. Rośnie zarówno na suchych, piaszczystych glebach, jak i w miejscach wilgotnych. Jest światłolubna i wrażliwa na zanieczyszczenia powietrza. Jej charakterystyczna smukła sylwetka z rudawą korą i zielonymi igłami jest nieodłącznym elementem polskiego krajobrazu. Sosna kwitnie w maju, a jej kwiaty zapylane są przez wiatr, który przenosi pyłki (anemogamia). Ziarna pyłku posiadają dwa pęcherzyki powietrza, dzięki którym pyłek unosi się w powietrzu.

Poza pięknem i wartością przyrodniczą, sosna ma ogromne znaczenie gospodarcze. Jej drewno wykorzystuje się w budownictwie, meblarstwie i papiernictwie, a żywica jest surowcem do produkcji leków, kosmetyków i farb. Jednak najcenniejszym „produktem” sosny pozostaje czyste powietrze – dzięki fotosyntezie i wydzielanym olejkom eterycznym, sosnowe lasy poprawiają jakość powietrza i działają kojąco na nasze zdrowie. Sosna wykazuje działanie bakteriobójcze, przeciwzapalne, przeciwgrzybicze.

Najbardziej znana sosna rosnąca w Mazowieckim Parku Krajobrazowym to sosna Bożenna. Jej pokrój różni się od typowych drzew iglastych. Drzewo posiada mocny, rozgałęziony pień, dzięki temu cechuje się oryginalnym wyglądem. Sosna Bożenna znajduje się w gminie Karczew (Nadleśnictwo Celestynów/ok. 150 m od ul. Hrabiego). Obwód pnia na wysokości 1,3m wynosi 419 cm, jej wysokość  to ok. 18 metrów, a wiek ok. 150 lat.

Najstarszą sosną w Polsce jest sosna Wszebora rosnąca w okolicach Mińska Mazowieckiego (Leśnictwo Stankowizna), liczy sobie około 370 lat.

Obchodząc Dzień Drzewa, pamiętajmy, że sadząc choćby jedną sosnę, przyczyniamy się do ochrony przyrody i przyszłości naszej planety. To prosty gest, który ma wielką moc – tak jak potężne korzenie sosny, głęboko związane z ziemią, z której wyrasta życie. 🌲