Kuropatwy na wolności

Pod koniec 2017 roku mieszkańcami woliery znajdującej się w Ośrodku edukacyjnym „Baza Torfy” zostały kuropatwy zwyczajne (Perdix perdix). Dziś ich odchowane, zaobrączkowane potomstwo zostało wypuszczone do środowiska naturalnego. W najbliższych dniach do naszych wolier trafią kolejne ptaki, aby ponownie mogły się u nas rozmnożyć i tym samym zasilić liczebność rodzimej populacji.

W Polsce od wielu lat liczebność kuropatw systematycznie maleje. Obecnie nie przekracza 10% stanu z roku 1980, zmniejszając się każdego roku o kolejne 3-4%.

Kuropatwy zwyczajne (tzw. szare) prowadzą naziemny tryb życia, korzystają z możliwości lotu jedynie w przypadku spłoszenia lub bezpośredniego niebezpieczeństwa. Można je spotkać na otwartych trawiastych terenach, obszarach rolniczych, łąkach i pastwiskach. Charakteryzują się mimetyzmem czyli zdolnością upodabniania się do otoczenia.

Kuropatwy zakładają gniazda na pasach roślinności między polami, znacznie mniej
w uprawach. Okres lęgowy u tych ptaków rozpoczyna się wczesną wiosną, na przełomie kwietnia i maja. Może on trwać do drugiej połowy lipca. Gniazdo stanowi nieduże zagłębienie w ziemi. Podczas wysiadywania jaj w przypadku zagrożenia kuropatwa zrywa się dopiero w ostatniej chwili, a na otwartej przestrzeni po prostu przylega do ziemi. Jest ptakiem monogamicznym. Samica znosi nawet do 20 jaj w jednym lęgu. Jaja wysiadywane są przez okres 23–25 dni przez samicę. W wychowywaniu młodych biorą udział zarówno samiec jak i samica. Ciekawostką jest to, że kuropatwy przygarniają osierocone pisklęta, co jest rzadkością wśród ptaków.

Kuropatwy są zwierzętami łownymi. Okres polowań na gatunek trwa od 11 września do 21 października, a pozyskiwanie ptaków w drodze odłowu – do 15 stycznia.

Słowniczek:

Cieki, zgrzebła – nogi kuropatwy

Zierniki  – oczy

Czyrykanie, cierkanie – odgłosy wydawane przez kuropatwy

Toki  – gody

Kogut  – samiec

Kura  – samica

Weszki – pisklęta

Farbówki, Młódki, Zielonki – młode kuropatwy