Miesiąc: sierpień 2016

Rezerwat leśny, częściowy, o powierzchni 50,40 ha, utworzony w 1998 r., położony w gminie Pionki, na terenie nadleśnictwa Kozienice, obręb Pionki.

Rezerwat zlokalizowany jest na płn.-wsch. od wsi Jaroszki Ostrownica i od północnego zachodu graniczy z rezerwatem „Ponty im. T. Zielińskiego”. Teren rezerwatu jest pofałdowany, w jego płn.-wsch. części przebiega wał wydmowy, osiągający10 mwysokości względnej. Głównym przedmiotem ochrony są tu drzewostany dębowe na siedlisku lasu mieszanego, z domieszką jodły i świerka. Na niewielkiej powierzchni, na skłonach wydm występują fragmenty dąbrowy świetlistej. Dęby w rezerwacie, osiągające wiek do 200 lat, należą do najbardziej dorodnych w Puszczy Kozienickiej. Spośród rzadszych gatunków ptaków gniazdują tu m.in.: jastrząb i dzięcioł czarny.

Rezerwat krajobrazowo-leśny, częściowy, o powierzchni 278,96 ha, utworzony w 1994 r., położony w gminach Garbatka Letnisko i Kozienice, na terenie nadleśnictwa Zwoleń, obręb Garbatka.

Rezerwat zlokalizowany jest pomiędzy wsiami Garbatka Letnisko  i Molendy, na pn. od linii kolejowej Radom – Dęblin i na wsch. od szosy Zwoleń – Kozienice. Ochronie podlega tu urozmaicony pod względem krajobrazowym fragment Puszczy Kozienickiej ze starymi drzewostanami. W granicach rezerwatu znalazły się górne odcinki dolin puszczańskich strumieni Krępiec i Brzeźniczka, które miejscami mają charakter wąwozów o stromych, kilkunastometrowej wysokości zboczach. W źródłowym odcinku doliny Krępca oraz spod zboczy doliny Brzeźniczki sączą się obfite źródliska z ciekawymi zbiorowiskami roślinności źródliskowej. W dolinie Brzeźniczki znajduje się kilka niewielkich sztucznych zalewów. Wśród zbiorowisk leśnych rezerwatu dominują lasy mieszane i grądy z bogatym gatunkowo drzewostanem, z udziałem m.in. 300-letnich dębów, 160-letnich sosen i 100-letnich klonów. W rezerwacie rośnie szereg rzadkich gatunków roślin m.in.: paprotka zwyczajna, bluszcz pospolity, konwalia majowa, turzyca odległokłosa oraz występujące w nurcie Brzeźniczki brunatnice. Nad brzegami tej ostatniej rzeczki gnieździ się zimorodek.

Rezerwat torfowiskowy, częściowy, o powierzchni 93,56 ha, utworzony w 1985 r., położony w gminach Pionki i Zwoleń, na terenie nadleśnictwa Zwoleń, obręb Zwoleń, zlokalizowany na pd. od wsi Helenów.

Rezerwat położony jest na lokalnym dziale wodnym pomiędzy dorzeczami Zagożdżonki i Zwolenki. Głównym celem ochrony jest zachowanie rzadkich na terenie Parku siedlisk torfowiskowych. W granicach rezerwatu znalazły się otoczone lasami dwa większe torfowiska: Ług Helenowski i Ług Tczowski (Wielki Ług) oraz kilka mniejszych, które zajmują łączną powierzchnię ok.45 ha. Przeważają tu torfowiska przejściowe z płem mszarnym zarastającym: trzciną, skarłowaciałą sosną i brzozą. W obrębie torfowisk występują niewielkie zbiorniki wodne będące pozostałością po eksploatacji torfu. Na otaczających torfowiska terenach przeważają bory świeże z dominacją sosny oraz niewielką domieszką: osiki, brzozy, świerka i dębu. Na niewielkich powierzchniach spotyka się bory wilgotne i bagienne. W rezerwacie występuje wiele rzadkich roślin torfowiskowych m.in.: bagno zwyczajne, żurawina błotna, rosiczka okrągłolistna, bagnica torfowa, wąkrota zwyczajna, tarczyca nitkowata, czermień błotna, wełnianka pochwowata, trzęślica modra i przygiełka biała. Na terenie rezerwatu gniazdują m.in.: bąk, bączek, błotniak stawowy, żuraw, kszyk, samotnik, kropiatka, wodnik i zausznik. Otaczające torfowiska lasy są ostoją zwierzyny m.in. łosia, dzika, lisa. Gady reprezentują: zaskroniec, żmija, padalec, jaszczurka żyworodna.

Rezerwat leśny, częściowy, o powierzchni 20,38 ha, utworzony w 1985 r., położony w gminie Zwoleń, na terenie nadleśnictwa Zwoleń, obręb Zwoleń.

Rezerwat zlokalizowany jest na wsch. od wsi Podgóra, w niewielkiej odległości od szosy ze Zwolenia do Radomia. Ochronie podlega tu dorodny fragment lasu mieszanego z udziałem buka na północnej granicy zasięgu. Jest to już ostatnie większe, naturalne skupisko buka w Puszczy Kozienickiej. Drzewostan w rezerwacie, w wieku do 80-lat, tworzą głównie: jodła, buk i dąb, a domieszkę stanowią: sosna, osika, wiąz i brzoza. Pojedyncze okazałe buki osiągają wiek ponad 100 lat. W rezerwacie rośnie szereg rzadkich gatunków roślin m.in.: bluszcz pospolity, groszek wschodniokarpacki, gwiazdnica wielkokwiatowa, perłówka zwisła i turzyca orzęsiona. Rezerwat jest także ostoją zwierzyny m.in.: saren i dzików. Można tu także spotkać: myszołowa zwyczajnego, dzięcioła dużego i średniego, śpiewaka, oraz gady: jaszczurkę zwinkę, żmiję i płazy rzekotkę drzewną, ropuchę szarą.

Rezerwat leśny, częściowy, o powierzchni 86,42 ha, utworzony w 1982 r., położony w gminie Jedlnia Letnisko, na terenie nadleśnictwa Radom, obręb Jedlnia.

Rezerwat zlokalizowany jest na pn. od wsi Jedlnia Letnisko, na północnym brzegu Zalewu Siczki. Szosa Radom – Kozienice przecina płn.- zach. część rezerwatu. Rezerwat obejmuje równinę morenową z fragmentem wału wydmowego, a deniwelacje na jego terenie sięgają15 m. Głównym przedmiotem ochrony jest bór mieszany pochodzenia naturalnego, z dorodnym 200-letnim drzewostanem sosnowym, nie spotykanym w innych częściach Puszczy Kozienickiej. Oprócz dominującej sosny, drzewostan tworzą tu dąb szypułkowy i bezszypułkowy, zaś w domieszce występują: brzoza, grab i jodła, a w podroście – m.in. sztucznie wprowadzony buk. Spośród rzadszych gatunków roślin w rezerwacie występują: bluszcz pospolity, gruszyczka mniejsza, gruszyczka jednostronna, lilia złotogłów, konwalia majowa, kokoryczka wonna, żankiel zwyczajny, przylaszczka pospolita, czworolist pospolity, kopytnik pospolity, miodunka wąskolistna i groszek wiosenny. Charakterystyczne jest występowanie dość licznych gatunków ciepło- i piaskolubnych, wśród których do rzadszych należą: pajęcznica gałęzista, goździk kartuzek, traganek szerokolistny, dziurawiec skąpolistny, rozchodnik wielki, sierpik barwierski, gorysz pagórkowy i turzyca pagórkowa.

Rezerwat leśny, częściowy, o powierzchni 40,28 ha, utworzony w 1982 r., położony w gminie Pionki, na terenie nadleśnictwa Radom, obręb Jedlnia.

Rezerwat położony jest w zachodniej części Puszczy Kozienickiej, w centrum kompleksu leśnego pomiędzy wsiami Jedlnia Kościelna i Jastrzębia. Teren rezerwatu jest niemal zupełnie płaski. Głównym celem ochrony jest zachowanie naturalnego stanowiska jodły na północnej granicy zasięgu. W rezerwacie dominuje charakterystyczny dla Puszczy Kozienickiej bór mieszany z udziałem jodły, mniejsze obszary zajmuje las mieszany i grąd. Poza jodłą głównymi składnikami drzewostanu są: dąb, grab i sosna, w domieszce występują zaś jawor i lipa. Drzewostan ma zróżnicowaną strukturę wiekową. Najcenniejsze są mające charakter naturalny partie starodrzewu jodłowo-dębowego w wieku 130-160 lat. W runie leśnym rosną m.in.: lilia złotogłów, kokoryczka wonna, groszek wiosenny, przytulia wiosenna, przylaszczka pospolita i zawilec gajowy. Rezerwat jest także ostoją zwierzyny m.in.: saren i dzików. Można tu spotkać: myszołowa zwyczajnego, pełzacza leśnego, rudzika, wilgę, dzięcioła dużego, drozda śpiewaka, kukułkę.

Rezerwat leśny, częściowy, o powierzchni 78,97 ha, utworzony w 1982 r., położony w gminie Pionki na terenie nadleśnictwa Kozienice, obręb Pionki.

Rezerwat, zlokalizowany na płn.- zach. od Pionek, przy szosie Kozienice – Radom, obejmuje teren równinny, z kilkoma bagnistymi zagłębieniami. Z jednego z nich wypływa rz. Ostrownica. Głównym przedmiotem ochrony są tu zróżnicowane zbiorowiska leśne o bogatym drzewostanie, w znacznej części starodrzewy, tworzące charakterystyczną mozaikę, w zależności od typu podłoża. Wśród zbiorowisk leśnych rezerwatu dominują: las mieszany, bór mieszany, ols, łęg jesionowo-olszowy, łęg jesionowo-wiązowy i grąd subkontynentalny. W drzewostanach dominują olcha, sosna, jodła i świerk, zaś w domieszce występują dąb szypułkowy, jesion, wiąz, jawor, brzoza i osika. Zarówno pod względem zróżnicowania siedliskowego jak i gatunkowego lasy rezerwatu należą do unikatowych w Puszczy Kozienickiej. W rezerwacie rośnie szereg rzadkich gatunków roślin, m.in.: wawrzynek wilczełyko, czosnek niedźwiedzi, kopytnik pospolity, zawilec żółty, lilia złotogłów i czermień błotna. Na terenie rezerwatu gnieżdżą się rzadkie gatunki ptaków, m.in.: krogulec, słonka i samotnik

Rezerwat leśny, częściowy, o powierzchni 122,48 ha, utworzony w 1980 r., położony w gminie Pionki, na terenie nadleśnictwa Kozienice, obręb Zagożdżon oraz na terenie nadleśnictwa Zwoleń, obręb Garbatka.

Rezerwat zlokalizowany na pn.-wsch. od Pionek, obejmuje fragment doliny rzeki Zagożdżonki, jej dopływu Brzeźniczki  i niewielkiego strumienia Studziennik. Zagożdżonka w granicach rezerwatu płynie w otoczeniu zarastających łąk, doliną szerokości 50-200 m, zagłębioną o kilka do kilkunastu metrów w stosunku do otaczającego terenu. Rzeka ma naturalny charakter, tworzy meandry i niewielkie starorzecza. W granicach rezerwatu znajduje się również utworzony na Brzeźniczce niewielki zalew. Głównym przedmiotem ochrony w rezerwacie są dorodne dębowo-sosnowe bory i lasy mieszane, w których występuje jodła, świerk, brzoza, jesion grab. Rosną tu stare egzemplarze modrzewia w wieku do 160 lat, niespotykane w innych rejonach Puszczy Kozienickiej, a także pomnikowe egzemplarze starych jesionów. W rezerwacie rośnie szereg rzadkich gatunków roślin m.in.: widłak jałowcowaty, wawrzynek wilczełyko, czosnek niedźwiedzi, buławnik czerwony i storczyk plamisty.